یکسال پس از ناپدید شدن انسان ها جهان چه شکلی می گردد؟ - وبلاگ سفر

به گزارش وبلاگ سفر، دیجیاتو نوشت: هم اکنون بیش از هشت میلیارد نفر در زمین زندگی می نمایند. ولی اگر به یک باره تمام انسان ها از روی سیاره ما حذف می شدند، چه اتفاقی می افتد؟

آیا تا به حال فکر نموده اید که اگر همه انسان ها ناگهان ناپدید شوند، دنیا چگونه خواهد شد؟ چه اتفاقی برای همه چیزهایی که هر روز با آن ها سروکار داریم، خواهد افتاد؟ خانه ها، مدرسه ها، محله ها، شهرها؟ چه کسی به گربه خانگی مان غذا می دهد؟ باغچه را چه کسی سر و سامان خواهد داد؟ با اینکه این موضوع دستمایه فیلم ها، کتاب ها یا نقاشی های زیادی بوده، اما تصور آن برای ما همچنان عجیب و شاید کمی ترسناک است.

سکوت همه جا را فرا می گیرد

اگر انسان ها از روی زمین ناپدید شوند و شما بعد از یکسال به زمین برگردید تا ببینید چه اتفاقی افتاده است، اولین چیزی که متوجه می شوید را چشمانتان نخواهد دید، بلکه آن را با گوش هایتان می شنوید: سکوت!

دنیا ساکت شده است و دیگر مردم روی زمین نیستند تا سروصدا فراوری نمایند. اثری از بوق ماشین ها، ساختمان ها و خیابان های شلوغ و حتی آسمانِ پر سروصدا نخواهد بود. در عوض آسمان آبی تر است و هوا تمیزتر. باد و باران سطح آلوده زمین را تمیز نموده است و تمام مه دود و غباری که از زندگی انسان ها به جای مانده بود، از بین رفته است.

خانه شما چه شکلی شده است؟

به داخل خانه خود می روید. امیدوار باشیم تشنه نیستید، چون آبی در شیرهای شما نخواهد بود. در این یکسال کسی روی زمین نبوده تا ماشین هایی که آب را پمپاژ می نمایند، مدیریت کند. لوله ها با فرارسیدن اولین زمستان در اثر یخ زدن آب داخلشان، ترکیده اند. نیروگاه های برق هم متوقف شده اند و برق خانه قطع است. بدون چراغ، تلویزیون، تلفن و کامپیوتر، همه جا تاریک است.

گرد و غبار همه جا نشسته است. دیگر سیستم های تهویه یا بخاری و کولر کار نمی نموده اند تا هوا را جابه جا نمایند. همه چیز ساکن است. علف های حیاط رشد نموده اند. آن قدر که ظاهری شلخته و در هم پیدا نموده اند. علف های هرز همه جا را پوشانده اند. صدای حشرات از هر گوشه شنیده می گردد. دیگر کسی نبوده که اسپری حشره کش را روی آن ها خالی کند.

موش ها، راکون ها، سمورها، روباه ها و حیوانات کوچک دیگر از مخفیگاه هایشان بیرون آمده اند. حیوانات بزرگتر هم کم کم بعد از این یکسال سر و کله شان پیدا می گردد: گوزن ها، کایوت ها و البته خرس ها.

حالا دیگر ریتم طبیعی به دنیا برگشته است. تنها نوری که بر دنیا می تابد، از خورشید، ماه و ستارگان است. آسمان تاریک شب دوباره بازگشته است.

در اطراف شهر چه خبر است؟

بعد از یکسال هنوز جاده ها، بزرگراه ها، پل ها، ساختمان ها و هر چیزی که از بتن ساخته شده بوده، پابرجا به جای مانده است.

اگر یک دهه بعد به این شهر برگردیم، با شکاف هایی در این سازه ها روبه رو می شویم و گیاهان کوچکی را می بینیم که در شکاف ها رشد نموده اند. در نهایت، جاده ها ترک می خورند و حتی درختان از میان آن ها رشد خواهند کرد. پایه های فلزی پل ها به آرامی زنگ می زنند. تیرک ها و پیچ ها هم. در مزرعه ها دیگر گیاهانی که خوراک همواره ما بوده اند، دیده نمی شوند. اثری از ذرت و سیب زمینی و گوجه فرنگی نیست.

بر سر حیوانات خانگی تان چه آمده است؟ حیوانات مزرعه طعمه خرس ها، گرگ ها و پلنگ ها شده اند. گربه هایی که شکار حیوانات بزرگتر نشده اند، خود تبدیل به حیواناتی وحشی شده اند. اثری از سگ ها هم نیست، آن ها زنده نمانده اند.

یک تمدن گمشده

بعد از هزار سال، تنها آثاری محو از انسان ها در گوشه و کنار دنیا باقی می ماند. آپارتمانی مخروبه در یک جا و سالن سینمایی در حال فروپاشی در جای دیگر، همه به عنوان یادگارهایی از یک تمدن گمشده در دنیای نو بدون انسان دیده خواهند شد.

5858