پاییز، زمستان می گردد. در کهریزک دلتنگ، دلتنگ تر
به گزارش وبلاگ سفر، این بار مقصدمان نه جنگل است و دریا، نه کویر و تپه های شنی. این بار سفرمان به چشم های کم سوی مادر و دست های لرزان پدری است که در خانه سالمندان کهریزک چشم به د رها و دورها دوخته اند.
برنامه عیادت از سالمندان کهریزک، فرصتی است کوتاه برای بودن در کنار سالمندان و بیماران و گوش سپردن به قصه ها و غصه های شان. وبلاگ سفر هرسال با اجرای این برنامه و یاری های نقدی و غیر نقدی همسفرانش به حمایت از این عزیزان باعزت می پردازد تا یادآور گردد کهریزک خانه ای ست برای آرامش سال های به جای مانده زندگی افرادی که به اینجا سپرده شده اند.
موسم بهار و عید نوروز است؛ زمانی که کوچکترها به ملاقات بزرگ های فامیل می روند. این روزها، مادربزرگ ها و پدربزرگ ها از پشت عینک های ته استکانی خود به انتظار آمدن عزیزی هستند تا آمدن بهار را جشن بگیرند.
وبلاگ سفر به رسم هر سال، به عیادت سالمندان کهریزک می رود تا:
- با معرفی آن ها به عنوان افراد باعزت جامعه از وجودشان حمایت کنیم.
- با به وجود آوردن فضایی شاد، روحیه آن ها را تقویت کنیم.
از آنجایی که سلامت روانی و روحیه شاداب سالمندان و بیماران نقش مهمی در امید به زندگی شان دارد، در صورت تنها ماندن و اهمیت ندادن به آن ها مانند هر انسان دیگری در گوشه ای از انزوا روحیه خود را از دست می دهند و این سهم آن ها از زندگی نیست.
اشک در چشم منُ، عکس تو هی می لرزد...
تهیه و تدوین: تحریریه وبلاگ سفر
لطفا در نشر دانسته های خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.
منبع: دالاهو