لباس بومی و محلی اقوام ایرانی ظرفیتی برای جذب توریست به شمار می رود - وبلاگ سفر

به گزارش وبلاگ سفر، ایرنا/ براساس آخرین اخبار واصله، لباس بومی و محلی اقوام ایرانی ظرفیتی برای جذب جهانگرد به شمار می رود.

ایران یکی از کشورهایی است که به دلیل تنوع قومیتی لباس های بومی و محلی زیادی در آن وجود دارد که هر کدام معرف محل و فرهنگ قوم خاصی است؛ پوشش هایی با رنگهای شاد که امید و نشاط را به خانه ها آورده و ظرفیت مجذوب نماینده و مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی است.

لباس محلی قنام آبادی؛ مجذوب نماینده برای گردشگران

یکی از بانوان که با لباس قوم قنام آبادی در جشنواره اقتصاد و فرهنگ اقوام گلستان شرکت نموده بود گفت: جنگلهای سبز، آسمان کبود و گلهای رنگارنگ گیلان در پوشش محلی گیلکها نمود زیادی دارد رنگهای شاد و متنوع آن جلوه ای از شادی و نشاط زندگی و طبیعت سبز است.

آمنه رحیمی اضافه کرد: لباس بومی گیلان نماد زیبایی، اصالت، هویت و فرهنگ است که گردشگران با تماشای آن اشتیاق به پوشیدن آن دارند.

وی گفت: لباس های محلی قنام آبادی شامل لچک، چارقد، جلیقه، یل، کت، تنبان یا شلیته، جوراب، چاروق، چادر کمر و عرقچین است که اصالت رنگ و قدمتش پای گردشگران خارجی را هم به این دهکده باز نموده است.

این بانوی هنرمند گفت: ترویج و معرفی بیشتر لباس قنام آبادی در حفظ این پوشاک محلی تاثیرگذار است.

رحیمی اضافه کرد: لباس های محلی به عنوان صنایع دستی قابلیت ویژه ای در رونق مشاغل خانگی داشت و به رونق اشتغال پایدار زنان قنام آبادی و بهبود شرایط مالی آنان انجامید.

وی گفت: فراوری عروسک قنام آبادی با لباس های محلی و سنتی در معرفی لباس این قوم تاثیرگذار بود.

وی بیان نمود: هزاران نفر در قنام آباد مشغول پارچه بافی هستند و ترکیبی از مدرن و سنت را در لباسها و زیورآلات خلق می نمایند.

نشاط اجتماعی با لباس های محلی ترکمنی

بانویی با لباس ترکمنی هم گفت: فرهنگ غنی و دیرپای ترکمن در لباس سنتی این قوم تجلی پیدا نموده است.

عاشور تاج یولی اضافه کرد: پوشاک سنتی ترکمن ها از ابریشم ، پوست ، کتان و پنبه تهیه می گردد و شامل تن پوش ، پاپوش، سربند و اجزای متنوع دیگر است و زیورآلات مختلف به زیبایی پوشاک محلی و سنتی آنان می افزاید.

وی گفت: قیرمیز کؤینک پیراهن های ابریشمی و سنتی، بالاق یا شلوار و چارقد از جمله پوشاک زنان ترکمن است که با سوزن دوزی، زیبایی لباس دوچندان می گردد.

وی بیان نمود: ترکمن ها در طول تاریخ لباس سنتی و محلی خود را حفظ نموده و همچنان از این پوشش استفاده می نمایند که در شهرهای ترکمن نشین تنوع رنگ و لباس باعث جذب گردشگران می گردد.

پوشاک سنتی مینودشت، یادگاری از دشت بهشت

یکی از بانوان مینودشتی که در غرفه فروش لباس های سنتی جشنواره اقوام گلستان شرکت نموده بود، گفت: لباس سنتی و محلی زنان مینودشتی از پیراهنی به نام جامه، دامنی چین دار به نام تنبان، روسری سنتی با ریشه منجوق دار با نام دوتخته، رودلی سکه دوزی شده، پیشانی بندی به نام پیش مندلی برای زنان متاهل، کلاهی به نام کلته برای دختران مجرد همراه سکه دوزی اطراف آن، جلیقه و کلیجه یا کت آستین دار با نقوش سنتی از پارچه ابریشمی قرمز تشکیل می گردد.

فاطمه تیموری اضافه کرد: این لباس که در قدیم از ابریشم خالص بافته میشد از سوی بازرگانان مسیر جاده ابریشم به سایر نقاط دنیا می رفت و هواداران زیادی هم در آن منطقه ها داشت.

لباس سنتی هرمزگان یادگار دوران صفویه

بانوی کارآفرین هرمزگانی که در فراوری پوشاک سنتی فعالیت دارد، گفت: فراوریی پوشاک سنتی برای حمایت از بانوان روستایی را با عنوان گنو گلابتون راه اندازی کردم که ابتدای نام آن برگرفته از نام گنو یکی از بلندترین کوههای هرمزگان است.

زینب خوشبخت اضافه کرد: شلوار بندری، گلابتون دوزی، خوس دوزی، برقه، جلبیل خوسی، کلاه لچک و کندوره (پیراهن) از جمله لباس های رنگی و سنتی هرمزگان است.

وی گفت: سوزن دوزی سنتی یکی از روش های تزیین پوشاک در هرمزگان بود که اوج درخشش آن مربوط به دوران صفویه است که هنر گلابتون دوزی یا زر دوزی لباس هرمزگان یادگار آن دوران بشمار می رود.

وی بیان نمود: کلاه لچک که بانوان هرمزگانی در طول تاریخ استفاده می کردند یادگار آب آوردن زنان و دختران از چشمه ها بود و برای اینکه سرشان با سنگینی دبه های آب آسیب نبید از آن استفاده میکردند.

پوشاک سنتی میراث تاریخ برای گردشگران است

یکی از بانوان سمنانی هم که با لباس سنتی خود در جشنواره شرکت نموده بود، گفت: میل بانوان به زیبایی باعث شده که پوشاک سنتی از تنوع رنگ های متفاوت و طرح های بیشتری برخوردار باشند.

حوا آسمند اضافه کرد: انواع کلاه از جمله عرقچین، کلته، تاس کلاه، کلاه یراق، نقره کلاه، کلاه سیمی و کلاه مندیل از سرپوش های مورد استفاده زنان سمنانی در گذشته بود که علاوه بر جنبه زینتی، عامل محافظت از سر بانوان در گرما و سرما نیز بشمار می رفت.

وی گفت: از تن پوش بانوان سمنانی در طول تاریخ میتوان به پیراهن کوتاه، پیراهن بلند، جلیقه، کت ساده، آرخالق، ستره، تیرمن کت، شلوار نظامی، دلاق، تنبان و شلیته اشاره نمود.

وی بیان نمود: پوشاک هر قوم، نشانه پایبندی و اعتقاد آن به میراث فرهنگی و تاریخ گذشتگان بود که مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی واقع شده است.

تجلی زیبایی و وقار اصالت ایرانی در لباس قشقایی

یکی از بانوان استان فارس که با لباس قوم قشقایی در جشنواره اقوام گلستان شرکت نموده بود، گفت: پوشش ایل قشقایی در فارس شامل کلاغچه، چارقد، آل باغی به عنوان سرپوش، پیراهن یا کینگ، کلجه یا آرخالق، زیرتنبانی، شلیته، ایس تنبانه، تورکی تنبان و دستمال یا یاغلوق بود که علاوه بر پوشیده بودن با وقار و زیبایی همراه است.

ثریا احمدی اضافه کرد: یکی از مزیتهای جشنواره اقوام آن است که علاوه بر اینکه گردشگران داخلی را با پوشش اقوام آشنا می نماید در معرفی سنت های ایرانی به گردشگران خارجی نیز موثر است.

وی بیان نمود: تجلی شور و نشاط با ترکیب رنگهای شاد با پوشش اصیل ایرانی و اسلامی برای بسیاری از افراد جالب توجه است.