خیال پردازی های تماشایی معمار اسپانیایی در طراحی ساختمان ها
به گزارش وبلاگ سفر، شهرهای در حرکت ساخته ویکتور انریچ (معمار اسپانیایی) ساختمان های خمیده و تا شده در بستر شهری را روایت می نماید. در واقع انریچ می خواهد از ساختمان های روزمره فرار کند و با خیال پردازی نوع جدیدی از شهر ها را در فکر القا کند. با خبرنگاران همراه باشید.

سال های متمادی است که انسان با ساختن عمارت های بسیار بزرگ، آن هم با شکل و شمایل عجیب، سعی نموده است به نوعی عرض اندام کند، اما پس از انقلاب صنعتی در اقصی نقاط دنیا، این موضوع به یک رقابت بین المللی در عرصه های علم و صنعت تبدیل شد و آثاری در ساخت انواع سازه ها به وجود آمد که در تاریخ بشریت برای همیشه ماندگار خواهد بود.
Víctor Enrich، همان معمار اسپانیایی است که به بخش کوچکی از کارهایش خواهیم پرداخت. به قدری طراحی های وی مورد توجه عموم و پرطرفدار شده بود که در بارسلونا معروفیت زیادی پیدا نموده بود و منبع درآمدزایی خوبی برای خود دست وپا نموده بود. ویکتور در سال 2006 پس از دو سال تفکر، به این نتیجه رسید که از شیوه کار کردن خود خسته شده و دیگر انگیزه ای برای انجام این کار ندارد. او در حالی شغلش را کنار گذاشت که هیچ برنامه ای برای ادامه راه خود نداشت. با پولی که از کار قبلی خود پس انداز نموده بود دست به طراحی تازهی زد که در آن به جای درخواست مشتری، خیال پردازی ها و تفکرات خود را محور کارهای خود قرار می داد و هر طرح را به گونه ای که به دل او می نشست می زد.
او در واقع راه چاره را خروج از محدودیت های معین شده شهری که در طراحی های روزمره خود مجبور به رعایت آن ها بود یافت و به طراحی آزادانه سه بعدی پرداخت. نتیجه پروژه ویکتور که با عنوان پرتره های شهری نام گذاری شده، با تصویربرداری از ساختمان ها و اعمال تغییراتی کامپیوتری در آن ها تکمیل شده است. در زیر، شاهد نتیجه این پروژه 10 ساله باشید:
ویکتور انریچ در ده سال گذشته با دستکاری های دیجیتالی در معماری، به باز تصویرسازی نشانه های شهری پرداخته است. مجموعه طرح هایی که این هنرمند کاتالانی پدید آورده شامل ساختمان هایی سر و ته، چرخیده، خمیده و بافته در سایت شهری هستند که از نسخه های اولیه خود متمایزند. کارهای انریچ شامل عکاسی معماری واقعی و تکنیک های گرافیکی کامپیوتری است که مجموعه تصاویر ذهنی را شکل داده و محیطی تجربی را از عکس های مونیخ، بارسلونا، خاورمیانه و ورای آن، پدید آورده است.
انریچ می گوید:
در شهرها، بسیاری از فضاها تنها با تکرارشان بایگانی می شوند، در نتیجه افزایش تناقضات مناسب می تواند به عنوان منبع خلاقانه ای در نظر گرفته گردد.
انریچ با دانستن این قانون بی رحمانه، برای خود این وظیفه را قائل است که ناظر بر تغییرات روح فضاهای شهری در فرایند تغییر از فرم های ساده به تجربیات ذهنی باشد. همیشه از راه نفوذ زوال در انگاشت حجم، شکل های تازه از آنچه اکنون کهنه است، متولد می شوند. ویکتور انریچ از فوریه 2016 نمایشگاه تک نفره خود را در گالری کوئینتا دل سوردوی مادرید در اسپانیا شروع می نماید سال های متمادی است که انسان با ساختن عمارت های بسیار بزرگ، آن هم با شکل و شمایل عجیب، سعی نموده است به نوعی عرض اندام کند، اما پس از انقلاب صنعتی در اقصی نقاط دنیا، این موضوع به یک رقابت بین المللی در عرصه های علم و صنعت تبدیل شد و آثاری در ساخت انواع سازه ها به وجود آمد که در تاریخ بشریت برای همیشه ماندگار خواهد بود. ویکتور انریچ که در زمینه تصویرسازی معماری سه بعدی (3D architectural illustrator) تا امروز بسیار پیروز بوده و جوایز متعددی کسب نموده است، قرار است در سال 2017 نمایشگاه انفردای از کارهایش را که از بسیاری هنوز رونمایی نشده است را در سرتاسر اروپا به نمایش بگذارد.
منبع: کجارو / acci.ir / archdaily.com