چرا باید به 3 روز تعطیلی در هفته فکر کرد؟ - وبلاگ سفر

به گزارش وبلاگ سفر، شرق نوشت: امروزه کشور ها و شرکت های متعددی طرح چهار روز کاری و سه روز تعطیلی در هفته را پذیرفته اند یا در حال بررسی آن هستند و هر روز به طرفداران این طرح اضافه می شود. تعداد کشور ها و شرکت هایی که به اجرای آزمایشی و اختیاری این طرح می پیوندند، اضافه می شود و اغلب نتایج مثبتی به دست آمده است.

هر کشور دلایل خود را برای این طرح دارد؛ مثلا چندی پیش دولت ژاپن از این طرح حمایت کرد؛ به این دلیل که می توان گردشگری داخلی را توسعه داد که می تواند اقتصاد را پویا کند یا از مقدار خودکشی نیروی کار به خاطر ساعات کار زیاد جلوگیری کند.

متداول ترین استدلالی که برای پذیرفتن این طرح در کشور های مختلف بیان می شود، این است که با افزایش مقدار تعطیلات آخر هفته بهره وری نیروی کار افزایش پیدا می کند. نیروی کار با داشتن سه روز تعطیلی در هفته با توان، انرژی و تعهد بیشتری کار می کند.

زمانی که کار در طول هفته و با تعطیلی کمی انجام می شود، توان ذهنی و جسمی نیروی کار کاهش پیدا می کند. علاوه بر افزایش بهره وری، کاهش هزینه های اداری نیز از مزایای طرح چهار روز کاری در هفته است. این در حالی است که در کشور ما تعطیلی در هفته جز در مواردی محدود یک روز و نیم در هفته است و بیشتر سازمان ها پنجشنبه ها تا ظهر مشغول فعالیت هستند.

طرح چهار روز کاری و سه روز تعطیلی در ایران چندان مورد بررسی و مطالعه دقیق قرار نگرفته است؛ درحالی که دلایل مختلفی وجود دارد که می تواند توجیهی برای بررسی دقیق و اجرای آزمایشی و اختیاری این طرح در برخی سازمان ها حداقل در بخش دولتی باشد. نخست، بحث کاهش هزینه های اداری به ویژه در حوزه برق و گاز است.

درحالی که در فصل تابستان با افزایش مصرف برق و در زمستان با افزایش مصرف گاز روبرو هستیم و در چند سال گذشته سرمایه گذاری روی تولید برق و گاز انجام نشده، ضروری است برای صرفه جویی طرح چهار روز کاری در هفته را جدی تر مطالعه و اجرای آزمایشی آن را شروع کرد.

علاوه براین بوروکراسی گسترده و پرهزینه و هدردهی منابع در سازمان های اداری اقتضا می کند اجرای آزمایشی طرح از سازمان های اداری شروع شود؛ همان گونه که طرح تعطیلی پنجشنبه های مدارس نتایج مثبتی داشته است. دوم، اغلب نیروی کار انگیزه های کمی دارند و بهره وری و ساعات کار مفید به ویژه در بخش های یقه سفیدی اندک است.

یکی از دلایل آن می تواند مرخصی اندک یک روز و نیمه در هفته باشد که نیروی کار نمی تواند قوای ذهنی و فکری و جسمی خود را بازتولید کند؛ بنابراین گاهی در محیط های کاری با نیروی کاری روبرو هستیم که اغلب خسته، کم دقت، فاقد تمرکز و تا حدی عصبی هستند که ضروری است برای این مسئله تدبیری اندیشیده شود.

سوم، با اجرای این طرح می توان امید داشت که افراد وقت و فرصت بیشتری برای خانواده بگذارند و به تقویت مصاحبه، تفاهم و توافق در میان اعضای خانواده بینجامد.

چهارم، گردشگری داخلی در کشور تقویت می شود. پنجم، مشاغل بخش سرگرمی و فرهنگی توسعه پیدا می کند. درحالی که تعداد کسانی که سینما می فرایند، کتاب می خوانند و به تئاتر می فرایند کاهش پیدا کرده است، با اجرای این طرح می توان امید داشت این گونه مشاغل توسعه پیدا کند.

شاید در نگاه اول، با طرح این دو ادعا که تعطیلات در ایران زیاد است و با این طرح نیمی از سال، کار تعطیل خواهد شد یا ساعات مفید کاری کم است و با اجرای این طرح بهره وری و ساعات کار مفید از این هم کمتر می شود، چندان با مطالعه و بررسی دقیق و اجرای آزمایشی این طرح موافقت نشود؛ اما هر دو ادعا در واقع فرضیه های قوی نیستند که در مطالعات تجربی باید به آن پرداخت.

هرچند فرضیه اول از سوی برخی مطالعات مقایسه ای رد شده است. در هر حال بحث افزایش تعطیلات سرانجام هفته با توجه به تأثیرات مثبت اقتصادی و اجتماعی به عنوان موضوعی جدی در کشور های پیشرفته مطرح شده است و اندیشیدن به آن در کشور ما با توجه به بوروکراسی بزرگ و مصرف زیاد منابع، توجه به تقویت خانواده گرایی، کاهش خستگی و افسردگی نیروی کار، افزایش بهره وری و توسعه مشاغل فرهنگی و سرگرمی ضروری است.