پخت سمنو با زغال برای هزار نفر ، اهالی افجه چگونه این خوراکی مقوی را می پزند؟ - وبلاگ سفر

به گزارش وبلاگ سفر، هر سال همین موقع ها که می گردد زمزمه کی سمنو را بار بذاریم بین در و همسایه شنیده می گردد. هفته آخر اسفند بسیاری از اهالی روستا درگیر پختن سمنو هستند. پیر و جوان همه برای پختن سمنو یاری می نمایند و این گواه از اهمیت این برنامه سنتی در روستای افجه دارد؛ روستایی در 10 کیلومتری لواسان.

به گزارش وبلاگ سفر، آقا سید، از صبح زود پای دیگ ایستاده و مشغول هم زدن سمنوست؛ دیگی بسیار بزرگ روی زغال که به گفته آقا موسی چیزی حدود هزار نفر قرار است از این سمنو بخورند. ملاقه های بزرگ چوبی نیز در کنار این دیگ گذاشته شده که باچند دقیقه دست گرفتن و هم زدن، سنگینی وزن آنها معین می گردد.

خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید

هر کدام از اهالی خانه و همسایه های دور و نزدیک که از صبح به خانه معصومه خانم آمده اند یک گوشه کار را دست گرفتند. زن های خانه در بالکن مشغول پاک کردن سبزی و خرد کردن کاهو برای ناهار مهمانان هستند و مردها پای دیگ و هم زدن سمنو، آقا سید، از قدیمی ترین و معروف ترین سمنوپزان افجه است و خیلی از اهالی افجه که فوت و فن پختن سمنو را بلد نیستند، از آقاسید خواهش می نمایند برای پختن سمنو به منزلشان برود. او هم به علت مهارتش در پختن سمنو، 5 سالی می گردد که به دعوت فرهنگسرای خاوران در اسفند ماه به آنجا رفته و برای اهالی آنجا سمنو می پزد. 20 سال تجربه پختن سمنو، آقا سید را یک سمنوپز حرفه ای نموده است.

دست خوب سیده خانم...

معصومه خانم نمونه ای از بانوان خونگرم روستای افجه است. به گفته او، این خانه، پانزدهمین سال پخت سمنو را به خود می بیند، آغازش از نذر پدربزرگ خاندان برای درمان بیماری اش آغاز شده و حالا هرسال بهتراز سال گذشته برگزار می گردد. معصومه خانم وقتی در تدارک سور و سات ناهار مهمانان است از چگونگی پخت سمنو هم می گوید: در افجه، سیده خانمی زندگی می نماید که تقریباً همه اهالی روستا خیس کردن گندم برای جوانه زدن را به او می سپارند زیرا اعتقاد دارند دستش خوب است. پس از حدود 10 روز که گندم های خیس خورده جوانه می زنند آنها را از سیده خانم گرفته و گندم ها را چرخ می نمایند و 3 بار آن را شست وشو می دهند تا شیره آن در بیاید و پس از آن تفاله اش را دور می ریزند شیره گندم را با آرد مخلوط می نمایند و روی اجاق می گذارند. سمنو تقریباً 15 ساعت باید روی آتش بماند و هم بخورد تا خوب پخته و قهوه ای رنگ گردد معصومه خانم در ادامه می گوید: حداکثر زمان برای درآوردن شیره حدود 6 ساعت است. در اینجا هیچ خانواده ای برای پخت سمنویش شکر نمی ریزد، سمنویی که بدون شکر پخته گردد، طعم و رنگش، طبیعی است.

نذری به نیت حضرت زهرا(س)

یکی از فامیل های نزدیک صاحبخانه همان طور که شعله زیر دیگ را باد می زند تا آتشش یکدست بماند می گوید: برای پختن سمنویی به میزان این دیگ حدود 40 کیلوگرم گندم و 25 کیلو آرد تهیه نموده ایم. مردم افجه برای این نذر هزینه می نمایند و برایشان اندازه این هزینه اهمیتی ندارد. چون معتقدند این نذر مختص خانم حضرت زهرا(س) است و در آن برکت وجود دارد. اهالی افجه معتقدند بر سر دیگ سمنو باید ذکر مصیبت حضرت همراه با حدیث کسا یا دعای توسل خوانده گردد و هرکسی هر حاجتی دارد سمنو را هم بزند و دعا کند تا حاجتش را بگیرد.

با وضو، سمنو می پزیم

اهالی افجه معتقدند برای پخت سمنو با کیفیت بالا، باید نیتمان پاک باشد. آقاسید همان طور که در حال هم زدن سمنو است می گوید: این سمنو به نیت حضرت زهرا(س) پخته می گردد به همین علت با وضو سر دیگ می آییم و کسانی هم که یاری می نمایند از اهالی خوب و خونگرم افجه هستند. آقا سید در ادامه می گوید: آنقدر پختن این نذر برای اهالی افجه اهمیت دارد که اگر هنگام پختش خدای ننموده غل و غشی باشد یا بخواهیم حساب و کتاب کنیم، آن سال، سمنو ازبین می رود و خوب نمی گردد. زمان های گذشته پخش سمنو در ظرف های مسی بسیار رسم بود و موقع برگرداندن کاسه آن را ازشیرینی های مخصوص افجه، نبات یا سیب و... پر می کردند و همین بده بستان حال و هوای مردم را خوب نگه می داشت. حالا این روزها پس از پختن، سمنو را در ظرف های یکبارمصرف می ریزند تا وسیله ای باشد برای راحتی افراد خانواده.