رازگشایی بزرگ از علت عدم دستیابی انسان ها به موجودات فرازمینی! - وبلاگ سفر

به گزارش وبلاگ سفر، ایسنا نوشت: یک پژوهش نو نشان می دهد که میدان های مغناطیسی شدید و غیرمنتظره ای در اطراف ستاره های خنک و کوچک پدید می آیند. پژوهشگران در این پروژه، مکانیسم داخلی مورد نظر را جداسازی هسته-پوشش نامیده اند. این فرآیند در نهایت می تواند بر جستجوی حیات در نواحی دیگر کهکشان راه شیری تأثیر بگذارد.

لیرا کائو(Lyra Cao) دانشجوی کارشناسی ارشد ستاره شناسی در دانشگاه ایالتی اوهایو(OSU) و سرپرست این پژوهش گفت: فیزیک ستاره ای می تواند پیامدهای شگفت انگیزی را برای رشته های دیگر داشته باشد. ستاره هایی که این مغناطیس تقویت شده را تجربه می نمایند، احتمالا سیاره های خود را با تشعشعات پرانرژی روبه رو خواهند کرد. پیش بینی می گردد که این اثر برای میلیاردها سال روی بعضی از ستاره ها باقی بماند. بنابراین، مهم است که بدانیم این فرآیند چه تاثیری بر ایده های ما در خصوص قابلیت سکونت دارد.

این تشعشع می تواند سیاره های مجاور را بسوزاند، به جوشیدن آب مایع آنها منجر گردد، جلوی شکل گیری مولکول های پیچیده را بگیرد و در نتیجه، مواد اصلی حیات را مهار کند.

این یافته ها شگفت انگیز هستند زیرا ستاره های کم جرم مانند ستاره هایی که در این پژوهش مشاهده شدند، رایج هستند و انتظار می رود که اغلب میزبان سیارات فراخورشیدی باشند اما این پژوهش نشان می دهد که بعضی از آنها می توانند از جستجوی حیات بیگانه جلوگیری نمایند. بعلاوه، این پژوهش نشان می دهد که کدام ستاره ها بیشتر می توانند میزبان سیاره های قابل سکونت باشند.

نوع متفاوتی از دینام ستاره ای

برای ستاره هایی با مقدار میانه مانند خورشید، مغناطیس سطح با چرخش ستاره ای مرتبط است که به یک دینام ستاره ای شباهت دارد. این بدان معناست که می توان از چرخش های ستاره ای برای ارزیابی ویژگی های فیزیکی ستاره ها مانند میدان های مغناطیسی آنها استفاده کرد و اطلاعات بیشتری را در خصوص نحوه تعامل اجرام ستاره ای با محیط خود مانند سیارات فراخورشیدی اطراف آنها به دست آورد.

اخترفیزیک دانان تا پیش از این، مغناطیس ستارگانی با جرم کمتر از خورشید را که می توانند بسیار سریع یا بسیار آهسته بچرخند، به همین ترتیب فرض می کردند. این امر دانشمندان را بر آن داشت تا این نظریه را مطرح نمایند که ستارگان کوچک احتمالا میدان مغناطیسی ضعیفی دارند. این نظریه نشان می دهد که چنین ستاره هایی، میزبان ایده آلی برای سیارات قابل سکونت خواهند بود.

با وجود این، یک هشدار وجود داشت. کائو گفت: نمونه هایی وجود دارند که به نظر می رسد این ساعت چرخشی ستاره ای در آنها متوقف شده است. با افزایش سن ستاره ها، چرخش آنها کاهش می یابد زیرا ستاره ها حرکت زاویه ای خود را از دست می دهند.

کائو و مارک پینسونو(Marc Pinsonneault) استاد ستاره شناسی دانشگاه ایالتی اوهایو، روش نوی را برای آنالیز لکه های ستاره ای که در نتیجه فعالیت مغناطیسی ستاره ها به وجود می آیند، ابداع کردند. این روش به آنها امکان داد تا میدان های مغناطیسی ستاره ای را تعیین نمایند.

این دو پژوهشگر و همکارانشان، داده های مربوط به 136 ستاره را آنالیز کردند که در یک خوشه ستاره ای باز به نام خوشه کندو(Beehive Cluster) یا مسیه 44(M44) در فاصله 610 سال نوری از زمین قرار دارند. این آنالیز نشان داد که بعضی از ستارگان کم جرم خوشه کندو، میدان های مغناطیسی قوی تر از حد انتظار دارند.

پژوهش های پیشین نشان داده اند که بعضی از ستاره های خوشه کندو، ناهنجاری های چرخشی را نشان می دهند که مدل های کنونی تکامل ستاره ای را به چالش می کشند. یافته های این پژوهش نو نیز نشان می دهند که میدان های مغناطیسی این خوشه باز، انتظارات را نقض می نمایند. کائو گفت: تماشا ارتباط بین تقویت مغناطیسی و ناهنجاری های چرخشی، فوق العاده هیجان انگیز بود. این یافته ها نشان می دهند که ممکن است فیزیک جالبی در این ناحیه وجود داشته باشد.

کائو و همکارانش معتقدند وقتی هسته ستاره و لایه بیرونی آن به خاطر سرعت چرخش از هم جدا می شوند و دوباره همگام می شوند، نوعی مغناطیس در اطراف این ستاره های کوچک که به طور چشمگیری با خورشید متفاوت هستند، شکل می گیرد.

کائو گفت: ما در حال یافتن شواهدی هستیم که نشان می دهند نوع متفاوتی از مکانیسم دینام وجود دارد که مغناطیس این ستاره ها را راهنمایی می نماید. گام بعدی ما این است که آنالیز کنیم آیا مغناطیس تقویت شده در مقیاس بسیار بزرگتر نیز اتفاق می افتد. اگر بتوانیم بفهمیم که در فضای داخلی این ستاره ها چه می گذرد، علم را به مسیر نوی راهنمایی خواهیم کرد.

5858